"Laruang Tabi"
Kategorya : Tula
blogger : Silaab
blog : Silaab Dabaw
Sing lawak ng ating mga karagatan,
Ideyang naiisipan, makagawa ng laruan.
Ito man ay maaaring mga pangkaraniwan,
O mga hango sa makabagong kapanahunan.
Sadyang napakabilis nang takbo ng panahon,
Kay raming disenyo ng laruan ang nagkakaroon.
Ibang laruan naman ay sadyang natatambak,
Bihirang napaglalarua’t tuluyang nawawasak.
Di lahat ng kabataa’y nagkaroon ng laruan.
Minsan pa’y iba ang kanilang napaglilibangan.
Gaya ng mga kabataang minsa’y nasaksihan
Nang ako’y nagawing Maynila na may kalakihan.
Maraming mga laruan ngayo’y gawa sa plastik,
Ang iba nama’y nasa plastic na may sinisiksik.
Animo’y oxygen tank na sa hospital ginagamit,
Yun pala ay kanilang laruang hinihithit.
Sa musmos nilang pagkatao, sadyang nakakabahala
Sila sana’y naglalaro at malulusog pa.
Ngunit iba ang kanilang naging kapalaran,
Ngayo’y sila’y sabog at wala ring magulang.
Oh laruan, pangkaraniwan o makabago
‘Wag sanang ipagkait sa mga musmos na’to.
Bigyang ngiti muli sa kanilang mga labi,
Ating ihandog konting pagkai’t laruang naitabi.
0 comments:
Post a Comment